De ui en ik en associaties

In mijn kneuterige knaloranje jaren 70 keukentje pas ik vaak tips en trucjes toe die ik van mensen leerde die vaak allang uit mijn leven zijn verdwenen maar wel bijzonder voor me zijn geweest. Onder het worteltjes schrapen bedacht ik me, dat je mensen misschien wel het vaakst herinnert door de dingen die ze je hebben geleerd.

Bijvoorbeeld dat ik van mijn oma leerde dat je water in je mond moet doen, zodat je niet gaat huilen bij het uien snijden. En dus plopt mijn oma dagelijks in mijn gedachten, want ik snijd bijna elke dag wel een ui. En dankzij mijn oma hoef ik nooit te huilen als ik aan haar denk.

Dit trucje tegen de tranen vertelde ik vorig jaar aan een vriendinnetje van mijn dochter. Met grote ogen keek ze me aan. En toevallig deed zij pas geleden mee met een semi-kookcursus waar ik ook aan mee deed. En wat deed ze op het moment dat we de uien moesten snijden? Ze verdween even naar de kraan.. om haar mond vol met water te stoppen! Met grote ogen aanschouwde ik dit tafereel. Zou ze dan ook aan mij denken de rest van haar leven, dankzij de ui? 😉

Mijn schoonvader zie ik altijd voor me als ik de kruiken leeg laat lopen en dan elke keer weer moet denken aan dat water werkelijk sneller uit iets wegloopt als je een draaiende kolkbeweging veroorzaakt in het water. En ik denk óók aan hem bij het kopen van deodorant. Hij is wetenschapper en heeft me vertelt dat je beter geen deo kunt gebruiken met het ingrediënt aluminium. De meeste deodoranten bevatten aluminium, maar er zijn er ook zat zónder. Dus aan wie denk ik vaak als ik deo koop.. 😉

Ik moet nu zelfs bij het appelmoes maken aan een blogster denken die schreef dat haar oma haar leerde de warme appels altijd te roeren met een hóuten lepel (vanwege de smaak).

En mijn kinderen? Ik weet al wanneer ze aan mij zullen denken. Als ze Purol ruiken denken ze vast aan lekker slapen. Aan dat ik hen wijs maakte dat als je een beetje purol onder je neus wrijft (want dat ruikt zo lekker) dat je dan snel in slaap valt. Onzin natuurlijk, maar het hiélp wel omdat ze het geloofden. Ik heb ook vele werkende trucjes met Tea Tree. Dat je een open geslagen oude krant op het aanrecht legt als je gaat koken en snijden en dan na afloop het afval in de krant vouwt en nooit het aanrecht meer hoeft schoon te maken. En als ze verkouden waren legde ik een in twee stukken gesneden ui naast hun bed.

hmm… misschien kan ik mijn profielfoto beter veranderen in een ui als toch bijna iedereen die mij kent mij met een ui associeert..

Is het leven niet één grote associatie vraag ik mij af..

PS Schroom niet om mij nog meer trucjes te leren! Wie weet waarmee ik jóu ga associëren! 😉 (dat rijmt ook nog)