Als je goed kijkt naar de wolken |BLOG|

In ben dol op wolkenluchten. In ons land heb je van die hele mooie. Luchtkastelen van Zwitserse bergen. Ze doen me denken aan verre reizen en vrijheid en ruimte. Ik kan zo terugreizen in de tijd naar mijn 22-jarige zelf in de trein en dat ik door het raam witte machtige columbuswolken met me mee zag reizen. Ze zagen er bereisbaar uit, als zonovergoten witte heldere werelden om ontdekt te worden.

Ze symboliseerden op dat moment het gevoel over de reis die ik een maand later zou maken met de middelbare schoolliefde uit mijn leven (degene waar ik uiteindelijk ook mee getrouwd ben). Een jaar lang naar Australië, Nieuw Zeeland en Azië. Een half jaar nadat we verkering kregen zijn we vertrokken met het vliegtuig, 24 uur bij elkaar op de lip en ik wilde geen dag meer zonder. De mooiste herinneringen heb ik nog aan het 2 maanden rondfietsen door Nieuw-Zeeland en elke dag weer onze tent bij iemand anders in het weiland zetten en élke avond weer bij andere vriendelijke mensen aan tafel. Soms mochten we zelfs een paar dagen blijven en kregen we een rondtoer van een Maori zelf. In het donker van de nacht in een mysterieus stomende warmwaterbron onder de heldere sterrenbeelden van het zuidelijk halfrond.

Je moet wel de eerste stappen zetten, maar daarna komt het avontuur (dat soms wat verlegen afwacht in onverwachte hoekjes) zelf naar je toe.

We spraken na een half jaar af dat we voordat we naar Azië zouden vliegen nog 1 dag apart in een hostel zouden gaan vertoeven. Om te proeven hoe het is om alleen te zijn op reis. Maar wat gebeurde er: ik ontmoette een leuk stel die me de volgende dag naar een waterval mee wilden nemen. Ik heb de hele avond naar mijn vriendje gezocht (mobieltjes hadden we toen nog niet) omdat ik dat leuks sámen wilde delen. Dus uiteindelijk lukte zelfs dat éne dagje alleen niet eens. Alleen niets doen zou geen probleem zijn geweest, maar iets leuks dat wilde ik zó graag delen.

Ik ben een beetje afgedwaald van de wolken merk ik. Een mens is gezegend met het talent om zelfs het ziellose te bezielen. En als je goed kijkt kunnen wolken je afdrijven naar hele andere werelden. Daar hoef je eigenlijk geen wereldreis voor te maken. Dat doen de wolken wel voor je. Maar als je de kans krijgt dan raad ik het je zéker aan. Het heeft mijn leven en dus mijn herinneringen zó verrijkt. Stop niet meer geld en moeite dan nodig in materialisme, maar stop het voornamelijk in mooie herinneringen maken.